Rachunek różniczkowo całkowy możemy rozumieć jako szczegół i uogólnienie jak nazwa wskazuje – analiza matematyczna – mamy do czynienia z analizą funkcji. Konsekwencją tego jest uogólnienie programowania do tworzenia transformacji danych nawet w sensie abstrakcyjnym (czyli na przykład widoku). Większość znanych transformat które spotykamy w matematyce opiera się na całce – „uogólnieniu”. Przykładem takich wniosków może być że skoro przyrost pola jest konsekwencją to konsekwencja jest całką. Innym przykładem broniącym mojej tezy jest to że całke zawsze możemy rozbić na mniejsze operatory. Całka jest ich naczelnym określającym zbiór zasad. Skoro możemy całke rozbić na mniejsze operatory to możemy ją też złożyć z mniejszych operatorów w myśl definicji całki Riemanna. Złożenie informacji jako analogia do pisania do algorytmów w programowaniu z małych klocków. Podobnie możemy nadawać priorytety całek w gramatyce pojęć zanim sięgniemy po operatory z których się składają. Czyli całka jest operatorem – rozkazem – operujemy na pojęciach dzięki niej zarówno w matematyce jak i języku polskim.
Jeśli jeszcze nie rozumiesz mojego podejścia wyobraź sobie dwa modele językowy i matematyczny
Dodaj komentarz